آخرین مطالب
امکانات وب
6
نکته دیگر وقتی است که فرد احساس می‌کند فضای حیاتی‌اش از دست رفته
است، در این شرایط نیز افراد دست به خشونت می‌زنند، که این هم در دو صورت
آشکار می‌شود؛ نخست اینکه، بپندارد که نیازهای فیزیولوژیک‌اش در معرض نابودی
است، در نتیجه خشونت خواهد ورزید چرا که چیزی برای از دست دادن ندارد یا اینکه
نیازهای مراتب بعدی را با روش‌های مسالمت‌آمیز قابل تحقق نبیند یا وقتی که
نهادهای اجتماعی از این امر ممانعت کنند فرد به خشونت رو می‌آورد.
از این رو، تا زمانی که این مسائل وجود داشته باشد خشونت نیز حاکم خواهد بود و
در میان این موارد ششگانه، بیش از همه بر ایدئولوژیک‌اندیشی و سپس از بین رفتن
فضای حیاتی برای بعضی وبازهم انتظار شاید هم......5یکی دیگر از دلایلی که خشونت می‌ورزیم این است که بخواهیم جهان را به صورتی
نشدنی درآوریم. در این صورت نیز باید به خشونت متوسل شد. از این رو، افرادی که
رؤیاهای ناشدنی و غیر واقع گرایانه دارند برای تحقق بخشیدن به رؤیاهایشان چاره‌ای
جز خشونت نخواهند داشت. مثل اتحاد جماهیر شوری لنینیستی که می‌خواست
جامعه بی‌طبقه ایجاد کند.
وبازهم انتظار شاید هم......4به لحاظ روانشناختی «عقده حقارت» همیشه باعث خشونت است. اگر در برابر مخالف و دشمن احساس ضعف
داشته باشیم، رو به خشونت خواهیم آورد. خشونت وزریدن رژیم‌ها، دلیل بر قدرت آنها نیست و اتفاقاً برآمده از
ضعف آنها است؛ انسان وقتی خود را در مقابل مخالفانش قوی ببیند، با طمأنینه رفتار خواهد کرد و در غیر این صورت
چاره‌ای جز خشونت‌ورزی نخواهد داشت. از این رو، رژیم‌هایی که مدارا دارند، قوی‌تر هستند. وبازهم انتظار شاید هم......3علت دیگری که می‌تواند به رفتار خشونت‌آمیز منجر شود، فقدان دلیل افراد برای
مدعایشان است. نداشتن دلیل برای مدعا، نخستین زمینه برای خشونت‌ورزی است
که نخست در گفتار و سپس در رفتار، خود را نشان می‌دهد.
واقعیت این است که افراد یا با استدلال می‌توانند طرف مقابل را اقناع کنند، یا اگر
استدلال کافی و متقن ندارند به فریب متوسل می‌شوند، اما چنانچه گاهی به دلیل
علم، قدرت تفکر و تعقل در طرف مقابل، نتوان به فریب او دست یافت، «خشونت»
راهکار پایانی است؛ کسی که با فقدان استدلال مواجه است به خشونت متوسل
می‌شود. از این رو، خشونت می‌تواند ناشی از ضعف قدرت استدلال باشد. وبازهم انتظار شاید هم......2اما اگر فردی معتقد به نظریه «ناآشکارگی حقیقت» باشد، یعنی بر این باور باشد که
در برابر هر مشکل، مسأله و موضوع حق مطلب آشکار نیست؛ حق همیشه تو در تو
است و پرونده آن همیشه باز است، در آن صورت، کسی را که با عقیده او مخالفت
می‌کند در تخالف با یک حقیقت واضح و مسلمی نمی‌بیند و نسبت به مخالفان خود
با کینه، نفرت و خصومت برخورد نمی‌کند چراکه می‌پذیرد حقیقت نزد کسی نیست.
این نظریه یک نظریه معرفت‌شناختی است، اگر معتقد به ناآشکارگی حقیقت باشیم
همیشه اهل مدارای عملی و تکثرگرایی نظری خواهیم بود. اما براساس نظریه
«آشکارگی حقیقت» که دقیقاً، هم‌معنی با «ایدئولوژیک اندیشی» است؛ زندگی فرد
ایدئولوژیک‌‌اندیش م وبازهم انتظار شاید هم......1اگر فردی به لحاظ روانشناختی معتقد به «آشکارگی حقیقت» باشد، آن وقت
لامحاله، دست به خشونت خواهد زد؛ یعنی اگر معتقد باشد که در باب یک موضوع،
مشکل یا مسأله، حقیقت کاملاً روشن است، در آن صورت چه احساس و برخوردی
نسبت به کسانی که به آن واقعیت عریان اعتقاد ندارند، خواهد داشت؟
افراد معمولاً در برابر کسانی که آگاهانه در مقابل حق می‌ایستند راهی جز
خشونت را نمی‌یابند.
وبازهم انتظار شاید هم......
نوروز96مبارکباد وبازهم انتظار شاید هم......ما را در سایت وبازهم انتظار شاید هم... دنبال می کنید
برچسب : مبارک, نویسنده : ediba795 بازدید : 24
